Back to business

Ondertussen ben ik alweer drie weken aan de slag. Wat gaat de tijd snel voorbij. Ik begin stilletjes aan mijn draai te vinden en begin mijn collega’s ook wat beter te leren kennen. Elke dag vergaar ik nog nieuwe kennis en heb ik het gevoel de architecturenwereld iets meer te begrijpen. Ik hou van de uitdagingen die deze job met zich meebrengt.

Niet zomaar administratief medewerker, maar duizendpoot in een bedrijf dat voortdurend zichzelf uitdaagt en nieuwe projecten aangaat. Blij dat ik zoveel vrijheid krijg in bepaalde keuze’s en dat ik niet zomaar als vanzelfsprekend word gezien. Dit voelt goed, ook al is het nog vroeg om conclusies te trekken.

Waar Noah nu vertoeft, vraag je jou misschien af? Die gaat op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag naar de onthaalmoeder. Wat een schat van een mens, als een echte mama/oma zorgt ze voor haar kroost. Elke dag opnieuw, met heel veel liefde. Noah is daar goed. Op woensdag blijft hij bij Bram, dan is het een papa/zoon dagje. Beide mannen genieten hier even hard van 😉

Plonsbadje

Het is zover…

Bram heeft enkele weken geleden een zwembad gekocht voor de kiekskes. En wat voor 1. Tot nu toe hadden ze een klein opblaaszwembad, waar Titi graag in vertoefde. Finn vond het te klein, niet de moeite om daarvoor zijn zwembroek aan te trekken :p.

Nu stond dat nieuwe zwembad al even klaar om geïnstalleerd te worden, maar het weer liet het even afweten. Eergisteren besloot het zonnetje dan toch om een ganse week te blijven hangen boven Vinkt en besloten Bram en ik om het zwembad uit te zetten. 5000 liter later is het zwembad ‘plonsklaar’.

Toen ik gisterenavond thuiskwam na het werk hoorde ik de kinderen al gillen van plezier. Die blije kindergezichtjes zullen er voor zorgen dat de waterrekening iets minder pijnlijk zal ontvangen worden 😁