Zonnebloemgeel…

Enkele weekends geleden gingen Bram en ik richting Gent. In het ICC werd er een grote antiek en brocante markt georganiseerd. Eenmaal aangekomen was de opkomst groot. Mensen waren allemaal op zoek naar pareltjes. Naast de echte antiekverzamelaars/verkopers bevonden zich ook, euhm, anderen zullen we ze noemen. Mensen met verstorven kinderpantoffels, dvd’s die ‘maar’ 322 krassen hebben, chinese kimono’s. één man trok onze aandacht.

Letterlijk, de geur kwam je neus al binnen van enkele meters ver. Een ‘droge worstenkraam’, dit tart toch elke verbeelding. Sta daar maar eens een ganse dag naast.

Net als ik dacht dat deze voormiddag vruchteloos zou zijn voor ons, vond ik prachtige gele oorbellen. Zonnebloemgele oorbellen. Echte retro pareltjes…

Ja lap, ik ben ze al kwijt…

70 ste paar, dat moet gevierd worden ;)

Iets meer dan een maand geleden was ik boven met Tila. Bram en ik gingen op date en ik wist niet welke schoenen ik aan moest. Ik schakelde mijn vriend zijn hulp in. Tila wou mee helpen kiezen (stiekem hoop ik dat er ook een fashionista in haar schuilt) .

éénmaal boven herinnerde Tila mij er aan dat ik toch wel héél véél schoenen had. Ze besloot ze te tellen. ‘Hoeft niet hoor’ dacht ik. Tila is een wiskundige krak, dus ik wist dat de uitkomst, hoe confronterend ook, juist zou zijn. 69, ja je leest het goed, 69 paar schoenen in mijn bezit. Jeetje, nooit gedacht dat het er zo veel waren. ‘Dat is wel geen mooi getal hè Elke’ zei die plusdochter toen. ’70 is beter, of beter nog 100.’Ze heeft het begrepen. Zo gezegd, zo gedaan. Enkele weken later was ik bij mijn mama ( Ik was bijna jarig) en wat had ze gekocht? Je raadt het nooit. Nou ja, paartje 70 en ze zijn prachtig 🙂

prachtig, toch?!